Big C, how a lesson maybe should be

youtube.com/shorts/gBcbUr9aTmE?si=jao3IfRfsfLo9xaX

youtube.com/shorts/YBrn49PkkuI?si=Vo7HV0hExbZh-2rc 

Hmm, slecht agenda management. Kwam er achter dat ik een les had. Chips. Niet getreurd. Op naar de Hoge Dijk.
Aangekomen geef ik aan wat mij opviel. Ik kan de kwaliteit van de slagen in de les niet vertalen naar de baan. Sinds ik, na erop gewezen, mijn focus heb verlegd van resultaat / gewenste uitkomst naar een spot voor de bal (wat, nu ik er over denk, in essentie niets anders is dan de druk wegnemen van het resultaat), ik veel meer controle en gevoel heb over mijn swing. Toegegeven: de ene dag is de andere niet, uiteraard sla ik zo nu en dan een rare bal. Dat is wat het is, hoor bij dat gevreesde woord; handicap. 

Oke, warm op en dan 5 ballen met de PW. Happy teacher. eigenlijk alles goed. Relatie face path/clubpath, carry/total distance, attack angle en landing angle heel goed. Vervolgens naar i8.Eigenlijk hetzelfde verhaal. Erg blije leraar. Checkt getallen van de afgelopen lessen. je bent heel constant en blijft verbeteren. OK, je swing is goed. Valt er niets te verbeteren? Uiteraard. Gewaagd, want leraar wil dat goede gevoel vooral koesteren. Pak je club, linker hand zoals je grip, rechterhand pak je het clubhoofd. De Pete Cowan drill (ik zal kijken of ik die kan vinden ip YouTube, maar heb die meen ik wel eens gezien). In de donsswing, wil je het logo van de grip niet zien. Linkerpols wijst down, palm/binnenkant van je rechterhand wijst ook down naar de grond. Als je dit omdraait, binnenkant rechterhand wijst naar de lucht, dan is het club blad heel erg open. Dus down, verandert de statische loft van de club naar een dynamische loft. Ik moet punch shots slaan. Dat vind ik lastig omdat ik moeilijk mijn ontspanning houd. Bovendien moet ik mijn rechtervoet 'banken'  (zal kijken of ik een foto vind). Enkelrol. Niet de rechtervoet richting target wijzen. En als laatste stap. Hitting up. Niet door de handen te flippen, maar door te extenden. Roteren en extensie. Bal positie ter hoogte linker oksel. Uiteindelijk nog een paar ballen geslagen. Resultaat was een gecontroleerde balvlucht, baby draw, Heel tevreden.

Grappige is dat als je de bevestiging van de lessen vertaald ziet naar constante getallen, je meer en meer het geloof krijgt dat je op de, of misschien moet ik zeggen; een, goede weg bent. En weg die werkt voor mij. En laat ik helder zijn; er was wel eens een moment dat ik de lesstof niet terug zag in de baan. Dt gevoel/geloof heb ik wel. Da's gaaf.

Voor mij zat een +3 gozert van 27. Had wat 'problemen' met zijn drives. De lengte was het probleem niet, kogelde zijn drives gemiddeld 290 meter. Iets anders zijn de Trackman PGA kaarten. Kijk maar naar de dameskaart. De swingspeed van de heren is van een ander niveau. Erg knap wat die dames doen, want die kunnen het ook onder druk. Diepe buiging richting de dames. Ook zij zijn van een ander niveau. 

Het was lang geleden dat ik les gehad had. Door omstandigheden, niet in de laatste plaats de gebreken vinger. Tijd voor een check up bij de golfdokter. Hoe gaat het? Nou ik ben best tevreden. Ik vind zelf dat ik de bal nog wel eens links mis. Op de DR gaat het eigenlijk goed, kan ik balvluchten slaan, heb goede afstand, maar in de baan wil het nog wel eens mis gaan. Niet in de laatste plaats omdat Groendael wel een baan is met veel ondulatie. Royal Rozenstein is vlakker dan vlak. Blijven oefenen is het devies. 

Trackman staat aan. 4 dingen kijkt C naar. Face Angle (he face of the club at impact relative to the target line.), Club Path (the angle of attack of the club into the ball horizontally) , Face to path (the angle in degrees of the face of the club at impact relative to the Club Path) en Landing Angle (he measurement in degrees of the angle at which the ball meets the ground on landing). In het hok hangt een kaart met gemiddelden. Statistieken van de tour gemiddelden. Mijn probleem ligt eigenlijk het meest bij de face to path. Die moet ruwweg de heft zijn van de club path en ook nog eens. negatief. Dat was bij mij lang niet altijd het geval. De afstand is prima. Afstand met ijzers is toegenomen louter door een betere swing, niet door jacked lofts. Een slechte slag tikte gewoon de 140 meter aan. Landing angle meer dan goed en in lijn met de kaart. Voor een i6 moet die rond de 42 gr schommelen. Spot on. Dit betekend dat de bal bij contact met de grond hopt en stop. Zou de angle bijvoorbeeld 30 graden zijn, den raakt de bal de green en stuitert door. Tussen Carry en total Carry mag ruwweg 5% zitten (dus als total Carry 150 meter is, dan  carry distance 142 meter). ook dat klopte, maar hoe nu die face to path fixen?

Bal links van de voet, normale stance innemen, swing it left, halve swings. Bal gaat links, hoe meer je de bal terugneemt in de stance, hoe rechter het wordt. Draaien, De 1e paar balen dacht ik geen contact te maken, dus te weinig rotatie en dus geen solide contact. Bal in lijn met de linker voet, midden stance en ook helemaal rechts. De truc is om ontspannen te swingen, goed contact en het gevoel erin slijpen van de relatie clubblad en swingpath. Soms trok ik de ellebogen in (checken wing). De uiteindelijke balpositie voor mijn i6 is ongeveer onder de linkerborst. En het clubblad mag iets gesloten zijn. Balvlucht werd strakker en strakker. Als laatste een paar ballen voluit geslagen om de carry naar de 160 meter te krijgen. Ik blijf in de 150 meter zone. Op 1 slag na, super strike midden op de zweetspot, carry 165, total carry 184. Ik dacht eerst dat het een fout was, maar het klopte wildegelijk. Nu hoef ik geen longdriver te zijn hoor, verre van dat. Ik wil consistentie in de slagen. 

Consistentie in techniek helpt alleen maar daarbij. Dus aan de slag met de drills.

Na fgelopen vrijdag, de drama ronde op De Texelse, blijk ik ziek te zijn, zomergriep!
Het zou een verklaring kunnen zijn. Vandaag, nog niet helemaal fit, les bij Big C. 

Het verhaal is bekend. De rugklachten heeft veel invloed op mn swing en spel. 
Via mijn Japanse masseur kreeg in informatie over het mentale aspect bij fysieke klachten. Ik hou daarvan. In het kort en generaliserend: mensen hebben langer last van hun rug tussen de oren dan in de rug. Lees dat nog maar een keer! 
Wat mij de laatste tijd opviel is dat de korte ijzers moeizamer gaan dan de lange ijzers. Dat was de basis voor de les. Starten met een pw. Hoge ballen weinig lengte. De data laat zien dat de dynamic loft erg hoog is. Technisch: het clubblad draai x-elf open en deliver het clubblad ook open. Attack angle moet verbeteren. 
Oplossing: hou het clubblad gesloten gedurende take away en back swing. Oefening is om met de pw een lage bal onder een stok door te slaan. Je ziet de data cijfers veranderen. Dynamic loft is veel beter. Attack angle is ook beter. Zelfde drill met de most lofted wedge gedaan. Improving. Leuk. 

Volgende punt is het verschil tussen de lange ijzers en korte ijzers. IJzer 6 sta x-elf heerlijk van de mat te sweepen. Verrassend moppelt Big C. De attack angle is het issue. Onbewust sla ik mn korte ijzers niet steil genoeg in op de bal. Drill is om met de ijzer 9 bewust op de mat te slaan. Eerste paar keer durf x-elf nog niet echt. Gaandeweg gaat het beter. Je voelt het contact gewoon verbeteren. De data laat het zien, attack angle is veel beter. Door bewust op de mat te slaan komt achter het low point getal een A te staan. After the ball. Yes, eerst de bal dan de grond. Compressie. De ballen vliegen can het blad. De lengte neemt weer toe.
Punt van aandacht blijft swingspeed en daar is landing angle bij gekomen! (Gelukkig liggen deze 2 voor een groot deel aanbhet materiaal ). Bij thuiskomst vraag mevr x-elf (x-twaalf) en? Nieuwe clubs?

Hier kunnen we weer verder mee. Oefenen. 

Take away keep the face closed. Back swing. Weight shift. Left shoulder down. Deliver the closed face. Rotate. Exit left. 

Wederom een boeiende en vooral effectieve les. 

Zondag, koud, bevroren greens, wintertees. Geen last van, ik had les. Hop, naar A'dam. Aangekomen, even chippen, niet dus. Wel opwarmen. Droog slaan. C gaf les in een kubus, met heater. Leuk, maar het blijft koud. Voordeel, in de kubus stonden we uit de wind. golf in de winter met lagen? Niet voor mij. Dus dik gekleed was ik niet, anders had de les net zo goed niet door hoeven gaan. C had een trackman. Leuk. C's waarschuwing vooraf. De les gaat niet om de TM, het gaat om het beeld wat we gaan bespreken. De balvlucht is een uitkomst van wat je in de swing doet of juist niet doet. We gaan niet op zoek naar ideale nummers of zo. C verhaalde van een Canadese tourpro waaraan hij les gaf. Die wilde alleen TM nummers hebben ter bevestiging van zijn gevoel. Een 6 HCP van de Kennemer verloor zich in de data, zo erg, dat C de TM uit zette. Dus: spelen is prima, maar laat je niet afleiden door getallen.

Het werd een leuke les. Grappig hoe zaken invloed hebben op je swing. Durf de club te deloften, mijn linkerhand moet op impact (zeg t maar even extreem) naar de grond wijzen, borst boven de bal, voorwaarts en roteren. doe ik dat niet, dan zie ik dat gelijk terug. Grappig was dat. In het begin sloeg ik rechte ballen, club & face path echt nagenoeg 0. Bijzonder. Impact Location was op zichzelf goed. Ballen waren vrij center strike, soms wat laag, maar nooit ver weg van het midden. Tm meet ook low point en die was bij mij goed voor de bal. Het deloften lukte ook goed. Allereerst omdat ik durfde de club in mijn swing te deloften. De loft van mijn i8 is 34 graden, ik haalde er gemiddeld 10 graden af. Qua gemiddelde Carry leverde dit ruwweg 135 meter op. Er was een bizarre uitschieter naar 142 meter en dat terwijl ik de club korter had gegript. Ook daar even mee gespeeld. Als ik mijn club 1 inch of ruwweg 1,5 cm korter grip, kom ik in de problemen, top ik vrij vaak de bal. Onvoldoende shift. 1,5 cm korter trippen levert mij ongeveer gemiddeld 6 meter minder lengte op.

Wat ik nog eens moet doen in een friendly Round, het volgende. Ik nam elke keer vandaag bewust de tijd om de club te grippen, goede waggle die ontspanning geeft, een goede pre shot routine. Dat gaf in de regel een goede uitkomst. Ik ben benieuwd of ik dit in de baan doe. Zou iemand eens moeten turven. elke x dat ik dit over 9 holes niet doe, is een streep een een biertje voor de turver. Ik garandeer: die mag niet meer rijden.     

In geval van les zou niet ik de ballen willen slaan maar mag de pro keer op keer demonstreren en toelichten wat er gebeurt. 
Ik zou tussendoor eindeloos de hoe en waarom vragen stellen totdat in detail duidelijk en helder is wat er gebeurt of nodig is.
Het wordt leuker/moeilijker/spannender als de pro de vragen stelt in het geval ik ze niet heb.     
Moraal: de slijpsteen is belangrijker dan de toetssteen. 

Je gaat lessen met de wens om iets te verbeteren. Inherent daaraan is dat je mogelijk een tijd zweeft tussen oud en nieuw. Of nog erger dat je een swing hebt die een hybride is van oud en nieuw waarbij oud mogelijk meer speelbaar is. Ik ben begin dit jaar ook voor het eerst serieus met les aan de slag gegaan. Voornamelijk ingegeven door het feit dat golf pijnlijk was en ik de indruk had dat mijn swing zaken erger maakte. Ben ik veel beter geworden? De scores suggereren dat  niet per se al is de hcp het laagste ooit. Het heeft in ieder geval wel heel wat in gang gezet. Een TPI leraar gezocht omdat ik de integratie lijf en swing wilde terugzien in de lessen en aanpak. Resultaat is in ieder geval dat de rugpijn zo goed als weg is en ik zonder zorgen over de rug bij iedere slag door de baan kan gaan. Grote winst. Uiteindelijk is lessen maar lessen en is het wat mij betreft een middel / periode in een langere reis met als doel beter te worden in golf. Het is input die je kunt gebruiken om meer inzicht te krijgen, skills te ontwikkelen en uiteindelijk een meer allround betere golfer te worden. In golf zou dat in je hcp zichtbaar kunnen worden al heeft dat wel z'n beperkingen. Mijn hcp is grofweg gelijk aan die van een jaar of 5 geleden. Toch durf ik te stellen dat ik een aanzienlijk completere golfer ben. Leren golfen met hoogte verschillen, leren golfen met behoorlijk wat wind, op snelle greens, sterk ondulerende greens, verschillende grassoorten, "grote" toernooien spelen. Aanzienlijke ontwikkeling daarin doorgemaakt. Het maakt echter niet dat mijn bovengrens aanzienlijk hoger wordt, ik loop niet ineens onder par. Het maakt wel dat de ondergrens sterk omhoog is gekomen. Rondjes boven de 85 zijn een zeldzaamheid, ongeacht de omstandigheden, wedstrijd of niet, het wordt nooit meer echt slecht. Al mijn spielerij voor het lessen hebben ook nu nog z'n bijdrage. Leren door te ervaren is wat ik altijd gedaan heb en waar ik in geloof. Dan neem je met regelmaat een minder productieve afslag, maar dat is weinig relevant als je bezig bent een betere completere golfer te worden. Lessen zijn ook slechts een periode / moment opname van een langere ongoing reis. Het gaat volgens mij verkeerd wanneer je die met de verwachting in gaat dat je swing gefixed is.

Ik denk dat het belangrijk is wel een onderscheid te maken C.q. Zaken gescheiden te houden. 

C. Brengt lesstof aan, zijn visie op de/een golfsport, golf swing, hoe je dit kunt bereiken, hoe je dit moet doen. Dat dit er niet altijd uitkomt, ligt in mijn beleving niet aan C. Maar aan mij. Hij kijkt weldegelijk naar mijn capaciteiten, fysieke mogelijkheden etc. Dat de aangeboden stof niet altijd naar een resultaat in de baan vertaald, ligt niet aan de stof maar aan de student. Dat ik thans geen scratch speler ben, komt niet omdat zijn lessen niet werken, maar door andere redenen. Te weinig spelen, te weinig commitment, niet genoeg de lesstof geoefend etc. Je moet wel met de stof aan de gang. Ik ben wel onder de 10 gedoken, dank zij de les en niet ondanks de les.

Nog een paar voorbeelden. We begonnen met de uitleg van balvluchten en D-plane. T hielp dat ik dit wel snapte / kende. Dit werd afgezet tegen de balvlucht indertijd. Geen moeilijke dingen, streven naar een constante.

In een les was hij bezig met een bepaald element in de swing. Paar x oefenen, kijken wat de balvlucht doet en terugkoppeling. Na een x of wat vraag ik naar een ander aspect. C kijkt me niet begrijpend aan. Waarom begin je over iets anders als we met iets compleet anders bezig zijn? Ik leerde toen dat elke les een bepaald doel had. Mag best ruimte zijn, maar focus. NIet afdwalen.

Er was een keer een les, waarbij we goed de turn erin wilde krijgen, i.c.M. Het coveren van de bal met borst, je ziet dit bij pro’s heel goed. Ik begon te shanken. Het lukte niet, ik begreep het niet, het lichaam trok het niet. Geen idee. Er waren geloof ik 5 verschillende aanpassingen nodig om de shank eruit te krijgen. Dus een stap terug in de les en uiteindelijk kwam de beoogde balvlucht er goed uit en sloten we de les positief af. De volgende lessen waren steeds kleine stapjes vooruit.

De laatste, pak hem beet 3-4 lessen is het niveau significant gestegen. Ik zeg dit zonder valse bescheidenheid. Ik begon met een slappe balvlucht. Fade slice achtig, geen power, hard werken, beetje wind en weg. Ik zie nu een penetrerende balvlucht, waar de wind nauwelijks invloed op heeft. Controle. Wat erg leuk is dat C nu iets vraagt en ik het vervolgens kan uitvoeren. Zo ook afgelopen zondag. Hij vroeg iets, droog oefenen (zonder bal), foto vergelijken, uitvoeren met bal. dit ging een slag of 5 en toen was het weg. Ik ging forceren, wilde wellicht iets bewijzen, geen verklaring voor, rust, stapje eruit, droog oefenen En weer opnieuw. En toen kwam het weer terug. C. Heel erg blij. De beloning voor de leraar, student kan de stof uitvoeren. 

Nu is het aan mij om dit te vertalen in de baan. Da’s wezenlijk anders. Veel meer variabelen. Dat zit mijn strijd, zo je het wilt noemen. Dat het in de baan niet altijd lukt, ligt niet aan de les noch aan de aangeboden techniek.

 

Dit is een lastige vraag. simpelweg omdat ik niet weet waar ik gestaan (c.q. Wat het niveau zou zijn) zou hebben als ik geen les genomen zou hebben. Korte antwoord is dat ik weldegelijk vooruit gegaan ben.

Ik heb daadwerkelijk meer inzicht in balvluchten gekregen. Van een zwakke fade achtige balvlucht naar een penetrerende balvlucht. Ik weet vrij goed wat er fout gaat in mijn swing als ik een slechte bal sla. Chippen is aanzienlijk verbeterd, al moet ik onmiddellijk zeggen dat ik hieraan veel tijd besteed, samen met putten. Terugkerend naar mijn balvlucht, is deze wel veel constanter geworden. Beduidend meer lengte gekregen. Consistenter ook.

De lessen zijn in die zin verdiepend, dat in het begin de focus lag op balvlucht. Ik merk dat nu de aanscherping op elementen plaatsvindt.  Meer specifiek. Eerst een wat constantere balvlucht, nu de details. Veel gebruik van data en fotomateriaal voor de beeldvorming. Visualiseer. Volgende stap is de beheersing van meerdere balvluchten. 

Ik heb weldegelijkk afgevraagd of de les zin hebben. Of een frisse blik van een andere pro. Ik probeer wat oefeningen thuis te doen, je hebt niet altijd een bal nodig. De spieren moeten de beweging herkennen. Daar zat/zit mijn grootste probleem: de vertaling van de les naar de baan vind ik tegen vallen. Dit komt denk ik doordat ik in de baan niet speel, maar bezig blijf met techniek. Cliché maar is vrees ik waarheid. Ik voel geen twijfel over de aangeboden lesmateriaal of de oefeningen etc. Ik kan dit goed volgen en begrijpen. Daar ligt het niet aan, het is de uitvoering. Ik doe het niet goed. Dat ik het niet goed doe, ligt niet aan de (visie op de) techniek (door C) of de wijze waarop de lesstof wordt aangeboden. Ik ben soms gewoon slordig in de uitvoering (geen constante pre shot routine). Vergelijk de discussie over de foot flare. Dat ik de bal naar links ram/over de top heeft niets te maken met de aangeboden les stof, of de flare van de linker voet, maar met mijn uitvoering, ik stop met draaien. Dat zijn 2 verschillende zaken. Die foot flare zorg er echt niet voor dat ik niet draai. Het helpt daarbij niet dat mijn lichaam niet de meest flexibele is, Het is wat het is. 

Ik zit gisterenavond die filmpjes terug te kijken. Ik zie mijn golf swing en denk: afgrijselijk. Als ik dit tegen C aanhoud, kijkt hij mij niet begrijpend aan. Het interesseert hem niets hoe het eruit ziet. Gaat om het beoogde resultaat. Als hij een penetrerende balvlucht wilt zien, en die bereik ik, dan is het prima! 

Mijn 1e reactie. Als ik nog wat bedenk, voeg ik het toe.

Je verhaalt nu al een tijdje over de lessen die misschien zijn zoals ze zouden moeten zijn. Bij mij begint de vraag te rijzen of de resultaten van die lessen ook zijn zoals ze zouden moeten zijn.

Ik heb waarschijnlijk een bias omdat mijn pogingen om het een keertje echt te leren er alleen toe hebben geleid dat ik achteruit boerde en mijn handicap van toen ik met de lessen begon alleen maar verder uit beeld is geraakt. Ik lees (met misschien die bias dus) tussen de regels van jouw wederwaardigheden op de baan en op de mat dat het spel een (herkenbare) worsteling blijft tussen wat het zou moeten zijn en wat er daadwerkelijk gebeurt. Dat leidt tot de vraag of een beeld van wat het zou moeten zijn helpt of hindert.

Daarom de gewetensvraag: hebben alle lessen van C je per saldo vooruit geholpen? Waarin wel en waarin niet?