Wales: rugby, schapen, bier, darts en jawel: golf

Zo, tekstueel verslag via de pheun, dus excuses voor de typo
Rondje 84, met slechts 34 punten. Ongelooflijke mazzel gehad. De weergoden waren de draak van Wales goed gezind. Matige wind en bovenal: geen regen. Super gaaf. De baan. Moet ik op me in laten werken.
Onderhoud? Vast wel, maar dan vooral de teeboxen en de greens. Greens dat trucje kunnen ze hier wel. Wat waren die zonder uitzondering goed. Ik denk dat onze DR gek zou worden. Bal houdt de lijn, strak, subtiele ondulaties die te zien zijn, kortom je krijgt wat je leest, geen valse voorwendselen. Ik heb dit jaar nog niet op zulke greens geput. Heerlijk.
De front 9 noemen ze heathland. Geen idee. Denk een beetje zoals men op The Dutch het heeft willen maken, maar net niet. Woonhuizen rondom of langs de baan. In 1905 is de
CLub geregistreerd bij de r&a. Historie. Baan is ontworpen door James Braid. Legendarische ontwerper. De club legt uit dat hij in zijn toptijd slechts een vel papier nodig had. Had men beter niet kunnen melden. Ik kan echt niet zeggen waarom of hoe dit een Braid baan is. De fw zijn simpelweg een wandeling door de duinen. Zeker de linkskant. De heathkant is iets meer gecultiveerd.
Ik heb het gevoel dat langs de gehele kust je zo holes kunt leggen. Zeker de links kant is geonduleerd. Recht sta je zelden. Zag ik terug . 1e 9 waren goed te spelen. 2e 9 een stiff challenge. Koeler meer wind, leek well of de lucht dikker was. Holes lijken kort, maar speulen echt lastig.
Op 1 starte ik. Topper van de tee, shank, rolletje rommel, een 7. Jankend liep ik de hakken. Teleurstelling. Ik herpak. Ga toch genieten paardenlul. Op de 155 meter par 3 sla ik mijn i6 tot
Plezier van de keeper prachtig. Pinhigh landing, bal ligt tegen een riggel. Ik put en hole bijna uit. Wat volgt is een dubbel een bogey en daarna 5 pars. Hole 3 lijkt lang 515 yards smal en saai, maar de green complex is prachig, leek op hole 1 Haagsche. Hole 4 wederom smalenen lang, dan komt je in de hoek van de heathland, dat is aangepakt. Locale weldoener had geld over en heeft er oa een mooi eilandcomplex neergelegd. Hole 5 sla ik een wopper die gemakkelijk t water carried wat rond de 200 meter ligt. Ik lig iets teveel links maar sla heerlijk op de green. De PGA eilandgreen is een plaatje , maar past denk ik niet in de natuurlijke omgeving die de baan uitdraagt. Mij i7 rolt van de green, ik chip terug en maak een mooie 3 meter put. Wederom een lange par 5 die saai lijkt maar toch geniepig interessant is door de heide (of is dat heath). Hole 8 zigzag ik een beetje door de baan maar lig toch voor birdie. Helaas voor mij, de vinger kreeg ik. Hole 9 is apart, hoog gelegen tee box sla je naar de green die tussen 2 bomen ligt. Lijkt op een hole op Ockenburg. Ik reken maar besluit toch maar die 150 meter te overbruggen met een 6. Ik lig op de green maar ben tekort door... de wind. Mis een lange birdieput op 5 cm.
De linksholes zijn zo anders. Korter maar met meer blinde slagen (leuk). En veel meer duinen die in het heath gedeelte wat gesleten zijn. En struiken met doornen. Holes waar je moet denken, niet. BLind rammen. Op 10 maak ik een bogey. Ik push mijn ijzers wat. Da’s beter dan shanken. 11 is een hole wat ik in principe verafschuw, 199 yard/180 meter met alleen maar heuvel en shit er tussen . Serieus lastig. Sla ik mijn i3 schuin achter de vlag op de green! Ik denk, ik ben klaar. Geile penetrerende balvlucht, hoezo wind. Gaaf. Mis de 6 meter birdie. 12 is weer zo’n korte par 4 vam
260 meter maat de green boven op een plateau. Zuiver afslaan om je bal op een plat stuk te krijgen.’ik moet zijwaarts chippen en sla mijn pw op 4 meter. Bogey. Ik heb een 4 bal ingehaald die me doorlaat. Ik sla af op een par 3 van zo’n 170 meter. Ik heb geen idee, green ligt veel lager chter een duin. Leuke hole. Onder de Toeschouwers sla ik goed af maar mijn bal ligt in de droge greppel. Ik zie de 4 jonge gasten geamuseerd kijken. Hoe fixed die gozer dat. Heel simpel. Chippie putje. Ik kom geweldig uit de ditch wat op een Goedkeurend gemompel komt. 14 is ook slechts 350 meter die je over de duin moet slaan, over de stok en dan maar hopen dat de bal er ligt. Hij lag er, maar mijnstance is beroerd. Ik top en lig met 3 op de green en mis helaas voor par.15 is 310 meter. Ik sla mijn i3 maar die komt ind de bush. Ik heb mazzel en kan eruit chippen. Mijn vervolgslag eindigt in de duin. Ik sla een superchip. Ik hoor de bal dof landen en blijk op 1,5 meter te liggen. Easy peasy. Ook de volgende groep laat mij door. Weer een i3 voor positie en ik heb 100 meter over naar een prachtig green complex. Ik sla zo’n geile luie Ernie Els swing. De bal vond het heerlijk wat die bleef. vliegen. Ik eindig achterop. Club teveel. De man vraagt of ik ook zijn bal wil slaan. Mooi compliment. Trots op mezelf loop ik weg en geef mezelf een schouderklop. 18 is een leuke dogleg. Driver ijzertje. Ik eindig links en mijn chip is goed meer teveel links. Ik eindig met bogey.

Ik kan de baan niet direct vergelijken met een baan in NL. Het oogt allemaal eenvoudig. Zeker
De fw en rough. T lijkt of men daar niets aan doet. De 1e 9 zijn anders dan de 2e. Die zijn echt links ook al zie je de zee niet. Je hoort m, je proeft m. Ik had mazzel met t weer. Geen regen, nauwelijks wind die ik van de zee ken. de links banen in NL zijn net iets meer verzorg wat in onze aard zal liggen. Dit is wat ruwer en rouw.
Ik heb genoten.

Have fun!

Wales, dat is different koek dan Schotland. Chaos op Schiphol, ik nam t zekere voor t onzekere en ging maar op tijd. Afgezet, vrouwlief geknuffeld ennnn dan een enorme mierenhoop in. Vlucht had enige vertraging. Beetje heen en weer lopen, goed voor de rug. Manchester was miezerig. Auto opgehaald in Car Village, iets van 6 autoverhuurbedrijven bij elkaar. Hup naar Criccieth. Het 1e stuk gaat nog wel, maar de laatste pakweg 30 mijl waren Topgear weggetjes. Smal, stenen muurtjes, heel veel schapen. T was druk, veel drukker dan in Schotland. Na enig fileleed kwam ik na ruim 2,5 uur aan. De eigenaren, man en vrouw, hadden een donkerbruin vermoeden dat ik kwam golfen. Hi Stefan, was de hartelijke begroeting. Beide lid op Porthmadog. De regen komt met bakken uit de hemel. Na wat chit chat vraagt hij hoe laat ik speel. 11.00 zeg ik. Oei, dan is t vermoedelijk nog slecht weer. We kijken morgen wel en anders bel ik even om de starttijd naar 13.00 te verplaatsen, dan is t droog. Eten was er niet bij. Oma was overleden recentelijk en t was nog een beetje vers en hectisch. Broerlief heeft een restaurant en daar word ik morgen culinair verwend. Vandaag was t pub food, precies, pub food. Dadelijk even lekker lezen, de rug dompelen in een warm bad en lekker tukken.

Goed. Tas gepakt, koffer gereed en al in gecheckt. En nu gaat morgen t controlerend personeel staken. Vrouwlief is zo lief om mij te brengen. Ik vermaak me wel op Schiphol. Boekje kopen, blad een krant. Even naar de Rolex watches kijken (mooie klok), heb verder niets nodig.
Uiteraard neem ik weer teveel mee. Zeker de eerste paar dagen is de weervoorspelling niet super. Regenachtig. Heb extra paar schoenen mee (niet nodig maar ja, je weet nooit. Deed me denken aan een verhaal over Phil Mickelson, die een paar krokodillenleren schoenen had. Of die waterdicht zijn, werd m gevraagd. Respons, heb je ooit een lekke krokodil gezin?). Polo’s, extra broek (kledingrules waren streng). En een shitload aan warmtepleisters, smeersels en andere rotzooi. T schoot in de rug. We gaan het zien. Goede warming up, gaan met die banaan.

OV staakt alleen dinsdag

Het kriebelen neemt toe. Ik verlang erg naar de rust. Ik leg even uit.

Vandaag is in Den Haag de jaarlijkse Indische markt. voor de blanda's, de Pasar malam, of de passah (op zijn Haags). Ik weet niet beter dan dat ik daar altijd naar toe ging, als klein kind al. soms gingen we 2 dagen. Mijn vader heeft nog de allereerste Passah meegemaakt. 1 eettentje, tafel, muziek, dansen. Vroegah wat het een weerzien, reunie, oude vriendschappen. In de Houtrusthallen. Airco? Rookverbod? Toen totaal onbekend. Een geurenbom van kretek, sate, zwetende mensen. Nu gesloopt, er ligt een voetbalterrein. Fruit kopen, wat je bijna nooit kon kopen. Tegenwoordig wel anders. Durian, door de stank moet je even heen, rijpe durian is romige heerlijkheid. Pisang goreng. Mijn vader moest Durian op balkon eten van mijn moeder. Die stank. Vorig jaar zijn we niet gegaan, fysiek wast niet mogelijk voor pa. Vanmiddag even geweest. Tjendol gekocht. Ik dronk dit met pa altijd. Hij was er gek op. Toch wel grappig als je snotterend midden in t gangpad je tjendol drinkt. Het is zo'n moment waar je even door heen moet. En uiteraard even sate kambing (geitenvlees, beetje ketjap en wat rawid. Heet eten is volgens mij trainbaar. De laatste tijd eet ik weer wat milder, maar er zijn periodes geweest dat ik rauwe rawid at. Vlam in de pijp zal maar zeggen).

Morgen al lekker de golftas inruimen (of uitruimen). Even goed nadenken wat ik mee wil nemen. Er is alleen een klein probleem. Gisteren na de ronde had ik nergens last van. thuis gekomen, later op de avond, werd mijn rug weer erg stijf. Tot zeer pijnlijk dit moment. Ik twijfel nog of ik de TomTom mee neem. Golfshot is prima. Wat ballen, artikelen en hoofdstukken om te redigeren. Hoop alleen maar dat het openbaar vervoer niet staakt die woensdag...

Ikzelf heb vorig jaar gespeeld op de Twenty-Ten en st. Mary's... Afgelopen maand terug gegaan om een halve marathon te rennen in Llanelli en ik ben gewoonweg verliefd op het land... Ik vond Schotland ook prachtig, maar Wales is net zo betoverend! Ik hoop dat je er je rust die je nodig hebt vindt!!!

Stef, veel plezier. Wales is erg mooi, geniet er van.

Goed, het aftellen gaat zo langzamerhand beginnen. Ik ben er aan toe, ik heb het nodig, ik heb er zin in. Ik hoop dat het even rust gaat brengen. Want echt leuk, vind ik het leven op dit moment niet. Het hoort blijkbaar bij een rouwproces. Ik heb wat hoof- en bijzaken getracht te scheiden, wat de geest wat lichter en rustiger maakt. Wales lijkt me prachtig, de rust, de pure schoonheid. Wel grappig, op kantoor hadden we een health check. Zitten is het nieuwe roken (wat ik nooit gedaan heb). Maar mijn beroep heeft toch wel een hoge mate van zitten. 'Ga lekker eens wandelen in het bos. Dat helpt tegen stress en is goed.' Zei de lieve mevrouw. 'Wel, ik golf.'. Zei ik. 'Ohhh, maar dat is ook heel goed voor het verlagen van de stress.'Zei de schattebout. Ik heb haar toen braaf uitgelegd wat er met je gebeurd als je bijvoorbeeld een putje mist van 30 cm, of je bal in een 5 meter gelegen slootje slaat. We konden erom lachen.
Voorzichtig optimistisch ben ik aan het worden over de staat van mijn spel. Terugdenkend aan het chippen, word ik erg blij. Ik ga vooral voor de ervaring, de rust en de golfbeleving. Score is minder of niet relevant. Ik ben erg benieuwd naar de pro stores. Ik wil uiteraard een aandenken, maar ja, hoeveel truien of kaarthouders kan een mens hebben? Ik zie het wel. Royal St David heeft, zo lijkt de foto uit te wijzen, een mooi oefencomplex. Dus ik vermoed dat ik daar de hele dag wel zal vertoeven.
Mijn programma is als volgt:
DONDERDAG 30 MEI
Golf- Porthmadog Golf Club (reistijd 12 min) Starttijd 11:00
VRIJDAG 31 MEI
Golf- Royal St Davids Golf Club (reistijd 25 min) Starttijd 11:10
ZATERDAG 1 JUNI
Golf- Delamere Golf Club (reistijd 120 min) Starttijd 15:00
Delamere ligt onder Manchester. Ik rijd de ochtend naar mijn hotel, drop de spullen en dan naar de baan. Misschien rijd ik nog naar een pro boven Manchester, maar dat wordt me iets te krap. Ik denk dat ik dit skip.
Lekker rustagh an. Op mijn gemakkie naar het stadje met een onuitsprekelijke naam. De weergoden, als ik de voorspelling mag geloven, zijn me goed gezind. rond de 18-20 graden, droog en zeer matige wind. Ik hoop dat er een paar leden zijn die mij uitnodigen om mee te spelen. Lijkt me leuk, zeker als ze trots gaan vertellen over de baan en mij allerlei verhalen vertellen etc. Ik kijk uit naar het eten. Het hotelmenu zag er goed uit, geheel in Engelse traditie. Vet, gefrituurd, verse vis (ook gefrituurd), bier, whisky, kortom, gaat goed komen. De avonduren, dat weet ik nog niet. Als er een pub is, dan ga ik daar wel even naar toe (ik moet direct denken aan Little Brittain, geweldige TV serie). Ik ben 1x in Cardiff geweest, geweldig was dat, aardige mensen. Nodige huiswerk neem ik ook mee. Mijn boek vlot aardig. De stilte is handig i.v.m. het redigeren. En soms is er niets mooier dan een groot arrest van de Hoge Raad, een glas wijn en dan die ene regel eruit pikken wat nieuwe inzichten biedt.
Nu begreep ik dat er gestaakt gaat worden bij het openbaar vervoer. Dat moet ik even in de gaten houden. De planning schijnt de dinsdag te zijn. Da's geen probleem. Als het woensdag wordt, dan moet ik met de taxi naar Schiphol.
Ik ga het reisverslag verder vullen met foto's en lyrische verhalen.

Besluit is gevallen, reis wordt geregeld.
Vertrek woensdag 29 mei (aftellen kan beginnen), vliegen op Manchester, dan 2 uur rijden naar en dorp in Wales met een onuitsprekelijke naam. donderdag en vrijdag spelen op Portmornoch en Royla St. David. Zaterdag rijd ik weer terug richting Manchester. Ik heb nog even overwogen om die zaterdag te spelen op Hoylake, bij Liverpool. Maar zoals zo vaak, mooie baan maar door het woordje Royal (en de bijpassende historie) eigenlijk te duur. Dus toch de hidden gem Delamere www.delameregolf.co.uk/
Leuke afwisseling na 2 links banen. Overnachten nabij het vliegveld, Top Gear kijken en die zondag rond 11.00 weer naar huis.

Mij werd gevraagd of ik het niet erg eenzaam vond om alleen te gaan. Ik kan er een heel romantisch verhaal van maken,maar: ja, het is bij tijd en wijlen alleen. Ik heb soms het gevoel dat de mens niet meer tegen alleen zijn kan. Altijd maar drukte, mensen, muziek, telefoon. Ik doe daaraan overigens geregeld aan mee. Ik rijd naar Wales, 2,5 uur in de auto, langs de kust, geweldig. nadenkend, nietszeggend, rust, twijfel, geluk en vreugde. Ja, sta je alleen aan de bar. Nieuwsgierige blikken, wat doet die vent hier. Ik hoop zo erg dat ik op 1 van die 3 banen iemand tegen kom die zegt: ik loop mee. Lijkt me zo leuk om met een volstrekt onbekende 18 holes te lopen. en zo niet, dan niet! Iemand zei me dat hij alleen lopen erg vervelend vond. Hoe vervelend kan het zijn als je op een baan loopt met prachtige vergezichten, wind, zon en regen? Dan herinner je alleen maar die superstrakke ballen die je geslagen hebt! Het wordt gaaf, soms zwaar en soms bijzonder mooi!