Zo. Gisteren thuis gekomen. 3 dagen golf. Tijd voor wat afsluitende woorden, voor zover daar behoefte aan is. Het draadje is voor de geïnteresseerde lezer. Ik had last van de rug, nog steeds. Spierspanning. Geen idee. Gaat moeizaam weg. Voldoende heatpacks meegenomen. Dit hielp. Rug heeft het prima gehouden.
Na mijn 1e golftrip in 2018, wilde ik dat dit jaar weer doen. Wederom geboekt via Authentic golf. Je kunt het denk ik zelf ook regelen. Maar alles stond klaar, men wist dat ik kwam, op de baan, bij de autoverhuur, het hotel. Ik vind dat prettig. Waarom Engeland en niet (bijvoorbeeld) Spanje? Lekker in de zon. En alle andere voor(oor)delen die daarbij horen. Waarom Wales? Ik houd van Groot Brittannië. De taal, de traditie, het eten. Het weer kan een probleem zijn. Daar stel ik me op in. Is me goed gelukt. De wind op de 2e dag was best een issue. Voor mij lastig om te scoren. Is dat belangrijk dan? Als het heter is dan pakweg 22 graden, krijg ik het ook lastig. Moet veel drinken. De trip was ook om weer even tot mezelf te komen na het overlijden van beide ouders. Verwerking. Verwerking is ook gewoon even niets. Ik stond op mijn gemak op, rustig ontbijten, spullen pakken, rijden naar de club, rondneuzen (foto’s bekijken van voorzitters van 80 jaar geleden, bekers, waanzinnig slechte kleurindeling en bekleding), warming up, oefenen, spelen, nazit en hapje, rug verzorgen, douchen, eten, lezen en naar bed. Gewoon even niets, rust. Let wel, ik loop niet jankend over straat, ben niet gelijk van slag als iets niet gaat zoals ik het wil. Helemaal niet, naar de berg was wel hoog geworden. Ik hoop dat ik er kleinere bergjes van heb gemaakt, sterker nog, bergjes tot hoopjes heb geslagen. Dit wat even de emotionele motivering.
Het golfspel. Ik wil(de) de golfervaring, het spelen op een andere baan/omgeving. Ik had al genoemd wat linksgolf is. Daar ga ik het niet over hebben. Ik kan ook 3 banen in NL boeken. Als het om het golf zelf gaat. De 3 banen die ik heb gespeeld zijn anders dan in NL. Mooier? Da’s wellicht smaak of gevoel. Dat is persoonlijk. Nu de nuchterheid in NL weer toegeslagen is, kan ik met wat meer afstand naar de banen kijken. Porthmadog, baan ontworpen door James Braid (
www.thebraidsociety.com/home) Ik kan echt niet zeggen wat hier speciaal aan is. Zeker de holes 3 t/m 9 aan de andere kant van de weg niet (ff oversteken). Leuke holes, knap aangelegd op een beperkte ruimte, zonder geweld aan het land zelf aan te doen. De 2e 9, ja, die waren gaaf. Echt het gevoel in de duinen te spelen. Natuurlijke routing. Hole 12 was mooi in lelijkheid, een hole die je op talloze manieren kunt spelen. Elke hole met een onuitspreekbare naam. Speciaal? Anders dan de Kennemer? Ja, ander duin vegetatie. Bizar clubhuis wat ook gewoon door locals gebruikt wordt om te eten. Locaal bier op de tap. Simpelweg historie. Dat waarschijnlijk. Royal st David. Ronkende reclamezinnen, breathtaking, finest, traditional. De zee zie je niet meer, het uitzicht op de Snowdown mountains is spectaculair. Historie. Prince of Wales was er in 1935 clubcaptain. Je wordt er zonder ballotage lid. Kom daar maar eens in NL mee. Terugdenkend, vond ik eigenlijk de 1e pak m beet 8 holes niet bijzonder. Zeker niet slecht. Wat bijzonder is, dat wandelaars gewoon langs de baan lopen. Om überhaupt bij de club te komen, moet je een enkelbaans spoorweg oversteken. Let op de trein. Maar de holes 10-18 zijn werkelijk fabuleus en kronkelen over een relatief bescheiden stukje grond door het duinlandschap. Omsluiten je, geven je een vals gevoel dat het te doen is. Het duinlandschap bevat veel meer ondulatie dan in NL. Par 3 9 & 11 vond ik leuk, 16, het feit dat je eindigt met een par 3. Voor het clubhuis. Top. Delamore. Je rijdt het bos in, en dan opent zich de baan. Open, zonder dat je het idee hebt dat je heen en weer aan het lopen bent. Teebox 10 voor het clubhuis. Geweldig. Iedereen kan je zien. Omarm het. Ik vond dit een geweldige baan. De clubcaptain vond de baan tekort komen voor het predicaat Royal. Ik denk dat er nauwelijks banen in NL zijn die aan de layout of kwaliteit kunnen tippen. Overall. Apart gastenverblijf, de leden hebben hun eigen kleedruimte. Ik vind dat geestig. Anderen oubollig of achterhaald. Bijzonder mooie baan.
Wat de banen gemeen hebben, is de beroerde aanwijzing voor de route. Maar ook voorbeeldige greens. St David en Delamere waren bijzonder goed, Porthmadog deed niet veel onder. Hier heeft NL serieus wat te winnen. FF kijken. Meestal gaat het lopen naar de volgende hole goed, maar soms ook niet. De gemiddelde oefenfaciliteiten in NL zijn beter. Als er al een DR is, dan is die klein en niets zeggend, waar in NL vaak ijkpunten liggen om het oefenen aantrekkelijker te maken. Puttinggreen is er wel, bij St David en Delamore van zeer goede kwaliteit. Hooguit The Dutch of de Haagsche komen in de buurt of gelijk. Spelen is het devies.
Over mijn spel was ik tevreden. Op de DR van Porthmadog stond ik te shanken. Mentale rust, wat hoger wegnemen minder vlak en het ging lopen. Ik was blij dat ik in de baan vooral gespeeld heb. Niet telkenmale ‘oh, wat deed ik toen in de les, waar moet ik op letten’ en zo. Nee, gewoon staan en slaan. Ik heb ook slechte ballen geslagen. Kon ik redelijk weg slikken. Hoort bij de hcp. Wat ik erg lastig blijf vinden is de switch van driver naar 3w of andersom. De driver liep als een beest de 1e dag. Op de 2e heb ik wat meer gewisseld en dat ging niet altijd goed of constant. Hoort wellicht ook bij de hcp. Nog lastiger vind ik het oplijnen. Ik zie het soms gewoon visueel niet. Ik weet dan nog steeds niet of ik vreselijk heb gehooked (heb eigenlijk geen slice geslagen) of dat ik simpelweg zo stond opgelijnd. Ik ga dit in de volgende les bespreken en eens in de baan de toursticks meenemen. Dan zie ik het hopelijk. Over het putten ben ik tevreden. Goed gevoel, goede distance control. Wedges. Draw it in, is het mantra. Ik kies de lijn, (moet vaak wel goed kijken, zie oplijnen) rechterbeen overdreven naar achter en dan gaan. Het voelt heel natuurlijk, je hoort het aanstrijken van een lucifer. De balvlucht is niet ballon, strak, mooie spin. Al typend weet ik nu ook waarom het bunkerspel minder was, mijn rechterbeen was niet naar achter. IJzers. Mijn i4 slaat heerlijk. Ik had ook mijn Epon 3 bij me. Op Delamere ging ik er met zoveel vertrouwen doorheen. Maak ik afstand van de tee zeg, super. Van de fw heb ik wat minder vertrouwen. IJzerspel was ik tevreden over. Knal er in. Heb gespeeld zonder handschoen, heb goed de positie van de linkerduim kunnen voelen. Zorgde voor een constante grip. Ik heb op mijn sketchers gespeeld. Lopen lekker. Maar bij intensief gebruik heb ik het gevoel dat die maar een seizoen mee gaan. Kon me niet aan de indruk onttrekken, dat de steun wat minder werd. Maar ze zijn licht, verend en geven mij geen vermoeide voeten.
Heeft de reis me gebracht wat ik wilde of dacht te bereiken? Ja. Wales is een prachtig stukje GB. Golf is toch net anders dan in NL. Ik kijk altijd jaloers naar die Engelsen die een draagtas hebben, met wat ballen en een paar clubs. Hoezo regenkleding of paraplu? Ik heb zekerheidshalve chargerend 2 broeken, een jas, een korte mouwen wndbreaker, 15 ballen, 2,5 kilo aan tee’s pitch forks (nauwelijks PM gezien) en weet ik veel wat. Teveel shit. Golfshot vind ik een prima app. De mensen op de baan waren vriendelijk en hadden aandacht voor de omgeving. Ik voel me als mens bevoorrecht op die banen te mogen spelen. Het heeft me rust gebracht, duidelijkheid. Volgend jaar wil ik weer. Weer naar UK? Ierland? Toch USA? Als mijn wetenschappelijke droom uitkomt, heb ik volgend jaar niet veel tijd. Ik ga het wel zien. Ik kan het iedereen aanraden om in UK te spelen. Ik heb 6 banen gespeeld (I know, it’s only golf but I liked it). Er zijn talloze banen, zullen ook slechte banen bij zijn. Keuze zat. Ik reed langs Hoylake, wilde die eigenlijk spelen, maar die baan is zo moeilijk! Ik ben blij dat ik een mooie combi had. Goed voor mij. Kortom, missie geslaagd.
Ik hoop dat jullie van mijn verslagen hebben genoten. Dat ik inspiratie heb gegeven om ook eens een trip te maken. Dank voor het lezen.